Nadwrażliwość pokarmowa (inaczej niepożądana reakcja na pokarm) to nieprawidłowa odpowiedź organizmu na spożycie pokarmu, zwana potocznie uczuleniem. Rozróżnia się dwa rodzaje nadwrażliwości pokarmowej – pierwsza jest zależna od układu immunologicznego i określana jako alergia pokarmowa. Druga nie jest związana z układem odpornościowym – wówczas jest nazywana nietolerancją pokarmową (np. nietolerancja laktozy).
Alergia pokarmowa najczęściej objawia się zapaleniem skóry i świądem, rzadziej problemami gastrycznymi. Jednak drapanie się psa, nie zawsze będzie oznaczało alergii na karmę. Często ten objaw nie jest związany z pokarmem. Czynniki wywołujące świąd są bardzo zróżnicowane – mogą to być pchły, bakterie, grzyby, a także leki, kwitnące rośliny czy detergenty z którymi pies ma kontakt. Dlatego diagnoza uczuleń jest trudna, a w niektórych przypadkach nawet niemożliwa.
Większość składników zawierających białko, ma potencjał wywoływania niepożądanych reakcji u podatnych zwierząt. Właściwie każdy rodzaj mięsa, a dokładnie białka zarówno pochodzenia zwierzęcego jak i roślinnego może spowodować alergię. Jednak istnieją białka, na które psy wydają się reagować częściej. W tej grupie występują m.in. mleko, wołowina, kurczak, jaja, zboża (pszenica, kukurydza). Dodatkowo, białka, które najbardziej uczulają to te, które są najczęściej spożywane – im więcej danego białka będzie jeść zwierzę, tym większe będzie ryzyko pojawienia się niepożądanych objawów.
Na potencjał alergenny może mieć również wpływ proces produkcji karmy. Ekstruzja, sterylizacja (karmy mokre w puszkach), gotowanie czy pieczenie mogą zwiększać lub zmniejszać alergenność produktu. Są to jednak bardzo złożone reakcje i jeszcze nie do końca poznane. Niewykluczone, że zwierzę może reagować w inny sposób na karmy o tym samym składzie przygotowane za pomocą różnych metod obróbki technologicznej. Kliknij i sprawdź w jaki sposób powstaje karma Moja Miska i co wpływa na jej wyjątkowość.
Konieczne jest, aby wybrana dieta eliminacyjna była ściśle przestrzegana – podawanie wszelkich innych pokarmów będzie mijało się z celem. Podczas diagnozy należy brać pod uwagę nie tylko karmę podstawową przyjmowaną przez zwierzę, ale także wszelkie dodatkowe i potencjalne źródła pożywienia (przysmaki, suplementy, leki, ludzkie jedzenie, śmieci znalezione na spacerach). Stosowanie diety wymaga konsekwencji opiekuna i wszystkich członków rodziny.